نرخ ها باید برای یک دوره پایدار محدود بمانند، کاهش در تورم اصلی تشویق کننده است

بانک مرکزی نیوزلند (RBNZ) بانک مرکزی این کشور است. اهداف اقتصادی آن دستیابی و حفظ ثبات قیمت – زمانی که تورم اندازه‌گیری شده با شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) اندازه‌گیری می‌شود، در محدوده بین 1% و 3% قرار می‌گیرد – و حمایت از حداکثر اشتغال پایدار است.

کمیته سیاست پولی (MPC) بانک مرکزی نیوزلند (RBNZ) سطح مناسب نرخ نقدی رسمی (OCR) را با توجه به اهداف خود تعیین می کند. زمانی که تورم بالاتر از هدف باشد، بانک تلاش می‌کند تا با افزایش OCR کلیدی خود، آن را رام کند و وام گرفتن برای خانوارها و مشاغل را گران‌تر کند و در نتیجه اقتصاد را خنک کند. نرخ‌های بهره بالاتر عموماً برای دلار نیوزلند (NZD) مثبت است زیرا منجر به بازدهی بالاتر می‌شود و این کشور را به مکانی جذاب‌تر برای سرمایه‌گذاران تبدیل می‌کند. در مقابل، نرخ بهره پایین تر باعث تضعیف NZD می شود.

اشتغال برای بانک مرکزی نیوزلند (RBNZ) مهم است زیرا یک بازار کار فشرده می تواند تورم را تقویت کند. هدف RBNZ از “حداکثر اشتغال پایدار” به عنوان بالاترین استفاده از منابع نیروی کار است که می تواند در طول زمان بدون ایجاد شتاب در تورم پایدار بماند. زمانی که اشتغال به حداکثر سطح پایدار خود برسد، تورم پایین و پایدار وجود خواهد داشت. با این حال، اگر اشتغال برای مدت طولانی بالاتر از حداکثر سطح پایدار باشد، در نهایت باعث می‌شود قیمت‌ها بیشتر و سریع‌تر افزایش پیدا کند و MPC را ملزم به افزایش نرخ بهره برای کنترل تورم کند.»

در شرایط شدید، بانک مرکزی نیوزلند (RBNZ) می تواند یک ابزار سیاست پولی به نام تسهیل کمی را اعمال کند. QE فرآیندی است که توسط آن RBNZ ارز محلی را چاپ می کند و از آن برای خرید دارایی ها – معمولاً اوراق قرضه دولتی یا شرکتی – از بانک ها و سایر موسسات مالی با هدف افزایش عرضه پول داخلی و تحریک فعالیت های اقتصادی استفاده می کند. QE معمولاً منجر به ضعیف‌تر شدن دلار نیوزلند (NZD) می‌شود. زمانی که صرفاً کاهش نرخ بهره برای دستیابی به اهداف بانک مرکزی بعید است، QE آخرین راه حل است. RBNZ از آن در طول همه گیری کووید-19 استفاده کرد.