معاملات سهام آسیایی مختلط است، سهام چین منجر به افزایش اقدامات محرک می شود

آسیا حدود 70 درصد از رشد اقتصادی جهانی را به خود اختصاص داده و میزبان چندین شاخص کلیدی بازار سهام است. در میان اقتصادهای توسعه یافته منطقه، نیکی ژاپن – که نماینده 225 شرکت در بورس توکیو است – و Kospi کره جنوبی برجسته هستند. چین دارای سه شاخص مهم است: هانگ سنگ هنگ کنگ، کامپوزیت شانگهای و کامپوزیت شنژن. به عنوان یک اقتصاد بزرگ در حال ظهور، سهام هند نیز توجه سرمایه گذارانی را به خود جلب کرده است که به طور فزاینده ای در شرکت هایی در شاخص های Sensex و Nifty سرمایه گذاری می کنند.

اقتصادهای اصلی آسیا متفاوت هستند و هر کدام بخش های خاصی را باید مورد توجه قرار دهند. شرکت های فناوری در شاخص های ژاپن، کره جنوبی و به طور فزاینده ای چین تسلط دارند. خدمات مالی بازارهای سهام پیشرو مانند هنگ کنگ یا سنگاپور هستند که قطب های کلیدی این بخش در نظر گرفته می شوند. تولید نیز در چین و ژاپن بزرگ است و تمرکز زیادی بر تولید خودرو یا الکترونیک دارد. طبقه متوسط ​​رو به رشد در کشورهایی مانند چین و هند نیز به شرکت‌های متمرکز بر خرده‌فروشی و تجارت الکترونیکی اهمیت بیشتری می‌دهد.

بسیاری از عوامل مختلف شاخص‌های بازار سهام آسیا را هدایت می‌کنند، اما عامل اصلی عملکرد آنها، نتایج کل شرکت‌های جزء است که در گزارش‌های سود سه‌ماهه و سالانه آن‌ها نشان داده شده است. مبانی اقتصادی هر کشور و همچنین تصمیمات بانک مرکزی آنها یا سیاست های مالی دولت آنها نیز از عوامل مهم هستند. به طور گسترده تر، ثبات سیاسی، پیشرفت فناوری یا حاکمیت قانون نیز می تواند بر بازارهای سهام تأثیر بگذارد. عملکرد شاخص های سهام ایالات متحده نیز عاملی است زیرا اغلب بازارهای آسیایی یک شبه گوی سبقت را از سهام وال استریت می گیرند. در نهایت، احساس ریسک گسترده‌تر در بازارها نیز نقشی ایفا می‌کند، زیرا سهام در مقایسه با سایر گزینه‌های سرمایه‌گذاری مانند اوراق بهادار با درآمد ثابت، سرمایه‌گذاری پرریسکی در نظر گرفته می‌شود.

سرمایه گذاری در سهام به خودی خود خطرناک است، اما سرمایه گذاری در سهام آسیایی همراه با ریسک های خاص منطقه است که باید در نظر گرفته شود. کشورهای آسیایی دارای طیف وسیعی از نظام‌های سیاسی هستند، از دموکراسی کامل گرفته تا دیکتاتوری، بنابراین ثبات سیاسی، شفافیت، حاکمیت قانون یا الزامات حاکمیت شرکتی ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشد. رویدادهای ژئوپلیتیکی مانند اختلافات تجاری یا درگیری‌های سرزمینی می‌توانند منجر به نوسانات در بازارهای سهام و بلایای طبیعی شوند. علاوه بر این، نوسانات ارزی می تواند بر ارزش گذاری بازارهای سهام آسیایی نیز تأثیر بگذارد. این امر به‌ویژه در اقتصادهای صادرات‌محور صادق است، که تمایل دارند از ارز قوی‌تر رنج ببرند و با ارزان‌تر شدن محصولاتشان در خارج از کشور، از ارز ضعیف‌تر سود ببرند.